Chillings in pindaland

29 oktober 2019 - Praya, Indonesië

Hey allemaal,

Long time no speak!

Ik heb lekker weekend gehad. Vrijdag had ik mijn eerste surfles. Wawan, een vriend van ons, heeft me dat geleerd. Ik vond het heel leuk om te doen en het lukte ook om te blijven staan en de golf te pakken. Op het strand heb ik mijn eigen kokosnoot gehakt, ik kan zo mee doen aan Expeditie Robinson! De golven waren echt ontzettend hoog, super cool!

WhatsApp Image 2019-10-29 at 07.58.00  WhatsApp Image 2019-10-29 at 07.58.01 (1)

Zaterdag ben ik Stan en Yassier, twee vrienden van de studie in Enschede, gaan meeten. We hadden een hotel geboekt in Senggigi, een plaatsje aan de westkust van Lombok. Het was echt bijzonder om bekenden weer te zien. Het was echt zo leuk, leuk om hun verhalen te horen en om grapjes te kunnen maken met bekenden. Bij het hotel zat ook een zwembad, en in vergelijking tot het water in het Gorssel is dit water gewoon altijd 27 graden ofzo.

WhatsApp Image 2019-10-29 at 07.58.01

WhatsApp Image 2019-10-29 at 07.58.00 (1)

Zondag hebben we  met z’n drieën een tour gedaan bij Tetebatu, een plaats dicht bij de vulkaan Rinjani. We hadden twee gidsen die ons heel veel hebben laten zien. Mijn Indonesische woordkennis is inmiddels ook verdubbeld. We hebben daar rijstvelden gezien. Echt heel erg mooi. Er waren mensen de rijst uit de stengels aan het slaan, dat moesten wij natuurlijk ook even proberen. 

IMG_3628

IMG_3620

IMG_3657

We hebben ook bij twee watervallen gezwommen. Het water was koud maar wel lekker verfrissend. Het is hier namelijk overdag nu 33 graden Celcius, maar het voelt veel warmer. Eind van de week voorspellen ze regen, waar de mensen in Indonesië heel blij mee zijn; er is 6 maanden lang geen regen gevallen. Met de tour hebben we ook apen gezien. Ze slingerden van boom naar boom, geen mooie foto’s dus helaas…

IMG_3924IMG_3820IMG_3657

De werkweek is voor mij ook weer begonnen, dus ik ben weer druk bezig op de stichting. Deze week ga ik bezig met mijn onderzoeksvoorstel en het afmaken van mijn vragenlijst. Ik ben over het algemeen van maandag t/m donderdag van 9.00 tot 17.00 op de stichting. Op dinsdagmiddag en donderdagmiddag zijn we bezig met de afterschoolcare. Rond 13.00 gaan we altijd lunchen en hebben we pauze. De rest van de dag ben ik veel bezig met het onderzoek en soms komen er random dingen tussendoor, zoals het bezoeken van de kampung. Ook gaan we binnenkort samen met de andere Nederlandse studenten een inzamelingsactie starten om geld in te zamelen voor het nieuwe gebouw. Ik vind het fijn om hier in Indonesië weer een dagritme te hebben (in Enschede heb ik dat niet echt), maar aan de andere kant mis ik de flexibiliteit ook wel. Ik hoop niet dat elke dag hetzelfde wordt.

De cultuur in Indonesië is heel anders. Het ruikt hier heel anders. Ik weet niet hoe ik dat uit moet leggen en waar het dan precies naar ruikt. Soms ruikt het echt heel lekker, maar soms ruikt het naar afval, want langs de weg ligt allemaal afval. Het is echt bizar om te zien hoeveel. De bultjes langs de weg worden aangestoken zodat het afval verdwijnt, of misschien vliegt het ook wel gewoon in de fik. Alles gaat hier in plastic in plastic in plastic, volgens mij wordt de plastic soup gewoon hier geproduceerd. Als voorbeeld: het kraanwater kan je hier niet drinken, dus hebben ze plastic bekertjes met een plastic laagje er overheen. Dan prik je met een plastic rietje die verpakt is in plastic door dat folietje heen en heb je 220 ml water.

De andere meiden laten mij vooral zien hoe het allemaal werkt en waar je het beste kan eten. Dat is fijn, wat zo weet je hoe het moet. Aan de andere kant mis ik ook nog wel het ontdekken van de stad. ’s Avonds gaan we vaak uit eten, want dat is net zo duur als zelf koken. Ik vind de rijst nog steeds lekker. Langs de weg staan heel veel kraampjes waar je van alles en nog wat kan kopen. Ik heb hier eigenlijk nog nooit wat gekocht, omdat we gewoon met de scooter naar de supermarkt rijden. In de supermarkt hebben ze veel producten, maar groente en vlees kan je er bijvoorbeeld niet kopen. Daarvoor moet je echt naar de kraampjes. De groenteman komt een paar keer per week ’s ochtends langs met z’n scooter die helemaal vol is gebouwd met producten. Laatst had ik een paar komkommers en 15 tomaatjes gekocht voor 5000 IDR, dat is ongeveer 30 cent.  

IMG_3685

We redden ons wel in het Engels of met Google Translate. Veel mensen kunnen een paar woorden Engels en spreken verder Bahasa Indonesia, ik heb geen idee of er hier nog verschillende varianten daarvan worden gesproken. Jill en Khalid kunnen ook veel voor ons vertalen.

Fijne wintertijd daar!

Foto’s

5 Reacties

  1. Omke E en tante S:
    29 oktober 2019
    Beste Judith,
    Heite' jierdei en net lâns komme, dat jildt ek foar ús.
    Mar wy helje mei koarten de skea yn en do noch net.
    Zeg een hartelijke groet met dank voor je reisverslag.
  2. Judith:
    30 oktober 2019
    Jullie mogen de verjaardag anders wel in Indonesië komen vieren?
  3. Eveline:
    29 oktober 2019
    Wat heerlijk om je avonturen te lezen! Zo te merken vermaak je je goed! Geniet er van! Liefs uit Zwolle
  4. Judith:
    30 oktober 2019
    Dankjewel :)
  5. Omke E en tante S:
    30 oktober 2019
    Prima idee en dank voor de uitnodiging. Maar wij zullen waarschijnlijk nooit de 'gordel van smaragd' bezoeken. We moeten het echt hebben van boeken van schrijvers verbonden met ons voormalig Nederlands Oost-Indie en ... van de jouwe!