46 uur en zo'n 15000 km later

Heyhoi,

Ik ben er! Woeh eindelijk, dat koste dan bijna twee dagen maar het is het allemaal waard! Vanmorgen kwam ik om half 9 op Lombok aan. En wat is het mooi hier! 

Vannacht heb tussen de twee vluchten door nog in een hotel in Jakarta geslapen. Pfoe, dat was een drukke stad. Het rook er heel raar en de lucht was heel bedrukkend en benauwd. Ik wist niet zo goed waar ik heen moest, ik wilde heel graag even naar een hotel. Ik ben in een shuttle transfer busje naar een hotel gestapt (eng he?), maar kwam er al snel achter dat er ook Belgen in het busje zaten die naar hetzelfde hotel gingen. Dat was een fijn idee en ze hebben me allemaal dingen verteld over Indonesië. Iedereen is zo open hier!

Ik heb niet zo veel geslapen in het hotel, maar wel heerlijk gelegen en gedoucht. Ja, douchen is mijn hobby! (ze hebben hier in mijn nieuwe huis geen warm water heb ik net gehoord...) In Jakarta is de armoede wel duidelijk zichtbaar. Er lag heel veel troep op straat, allemaal kleine winkeltjes aan de kant van de weg en alles is oud en kapot. Op straat is het druk en chaotisch. Ook rijden ze hier links en staan er mensen op fluitjes te blazen bij de stoplichten. 

Als ontbijt in het vliegtuig heb ik rijst gegeten. Of nouja, wat heet ontbijt, want in Nederland was het toen 12 uur snachts. Van mijn jetlag ben ik nog niet af, al heb ik eigenlijk helemaal geen ritme meer en ben ik eigenlijk gewoon heel moe. Ik kon niet echt slapen in het vliegtuig omdat ik naast een aardige Indonesische meneer zat het vliegtuig naar Lombok zat. Hij heeft verteld over het land, Yogjakarta en de bergen die we zagen vanuit het vliegtuig. Daardoor kon ik dus niet slapen maar de tijd ging wel sneller.

Op het vliegveld werd ik opgehaald door Jill en haar man Khalid. Jill is de oprichtster van de stichting. Samen zorgen ze ook voor de studenten die hier stage komen lopen. Zo huren zij bijvoorbeeld een huis waar we dan in kunnen slapen. Ook wil Khalid mij en de andere stagiaires meenemen om allemaal leuke dingen gaan doen in het weekend, zoals surfen, naar de Gili eilanden en uitgaan. Het voelde gelijk vertrouwd en gezellig. Ik heb net weer lekker rijst gegeten als lunch. 3 keer rijst op een dag kan gewoon hoor, niks geen diversiteit. 

Ik ben moe en kan niet meer zo goed nadenken. Zo veel dingen om te vertellen nog. Vanmiddag ga ik nog even mee naar de stichting en dan slaaaaapen!

Liefs